Het verhaal van Hanna en haar Co

Het verhaal van Hanna en Lilian is een voorbeeld van cliëntondersteuning vanuit de Wet langdurige zorg.

Hanna en haar cliëntondersteuner

“Ik zou iedereen die de weg kwijt is in de zorg willen aanraden een cliëntondersteuner te raadplegen.”
- Hanna, mantelzorger voor haar man Ad over haar Co Lilian

Wat is jullie verhaal?

Hanna: "Toen mijn man Ad en ik stopten met werken, kwamen de klachten ineens. Bij Ad werd dementie vastgesteld. Daarnaast kreeg hij ook darmklachten. Dementie en pijn, alles loopt door elkaar."

Waar liepen jullie tegenaan?

Hanna: "Ik heb last van mijn heup, waardoor ik niet meer volledig voor Ad kan zorgen. Na contact met verschillende zorgconsulenten via de gemeente, wees onze huisarts ons erop dat we mogelijk een indicatie voor zorg via de Wet langdurige zorg (Wlz) konden krijgen. In eerste instantie kwamen we niet in aanmerking voor een Wlz-indicatie. Na een bezwaar werd de indicatie toch toegewezen. Op een avond voor mantelzorgers gaf iemand mij de tip om contact op te nemen met cliëntondersteuningsorganisatie MEE. Zo kwam ik in contact met cliëntondersteuner Lilian. Lilian en ik hebben een klik. Ze luisterde écht naar ons en wilde weten waaraan wij behoefte hadden. Dat was nieuw."

Wat was de situatie?

Lilian (Co): "Ik ben gewoon naast haar aan de keukentafel gaan zitten en sprak met haar over de mogelijkheden voor passende zorg voor haar en haar man. Mijn werk gaat verder dan wetten en regels: Je moet mensen in hun waarde laten. Hun behoefte ophalen. Cliënten weten vaak zelf perfect wat ze willen en wat ze nodig hebben. Dat is voor mij de kern van cliëntondersteuning."

Wat zou je andere mantelzorgers willen meegeven?

Hanna: "Lilian heeft alles op de rails gezet én ze is ons aanspreekpunt. Het is samen zoeken: ze geeft aanwijzingen en suggesties, maar wij maken zelf de keuze. Ik zou iedereen die de weg kwijt is in de zorg willen aanraden een cliëntondersteuner te raadplegen."